Hei reckt sick nah Mäglichkeit un grawwelt up den Isklumpen rüm, de was äwer tau gliwwerig, hei let sick nich faten. (Quelle: Fritz Reuter - Ut de Franzosentid / Dat drüdde Kapittel)
- dor brennt ok de Lamp noch; hei stek sin Licht an, gung t'rügg, lücht nah den Beddhimmel rup, sach dor wat baben liggen, säd: "Ah, Cannalje!", steg up de Beddlad, kunn't äwer nich langen. (Quelle: Fritz Reuter - Ut de Franzosentid / Dat drüdde Kapittel)
Dat heit in'n Kopp, denn in de Stuw' was't düster, un Licht müßt hei doch hewwen. (Quelle: Fritz Reuter - Ut de Franzosentid / Dat drüdde Kapittel)